Miłość jest największym darem
Choćbym mówił językami ludzkimi i anielskimi, a miłości bym nie miał,
byłbym miedzią dźwięczącą lub cymbałem brzmiącym.
I choćbym miał dar prorokowania, i znał wszystkie tajemnice, i posiadał
całą wiedzę, i choćbym miał pełnię wiary, tak żebym góry przenosił, a miłości
bym nie miał, byłbym niczym.
I choćbym rozdał całe mienie swoje, i choćbym ciało swoje wydał na
spalenie, a miłości bym nie miał, nic mi to nie pomoże.
Miłość jest cierpliwa, miłość jest dobrotliwa, nie zazdrości, miłość nie
jest chełpliwa, nie nadyma się,
Nie postępuje nieprzystojnie, nie szuka swego, nie unosi się, nie myśli
nic złego,
Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale się raduje z prawdy;
Wszystko zakrywa, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko
znosi.
Miłość nigdy nie ustaje; bo jeśli są proroctwa, przeminą; jeśli języki,
ustaną, jeśli wiedza, wniwecz się obróci.
Bo cząstkowa jest nasza wiedza i cząstkowe nasze prorokowanie;
Lecz gdy nastanie doskonałość, to, co cząstkowe, przeminie.
Gdy byłem dziecięciem, mówiłem jak dziecię, rozumowałem jak dziecię; lecz
gdy na męża wyrosłem, zaniechałem tego, co dziecięce.
Teraz bowiem widzimy jakby przez zwierciadło i niby w
zagadce, ale wówczas twarzą w twarz. Teraz poznanie moje jest cząstkowe, ale
wówczas poznam tak, jak jestem poznany.
Teraz więc pozostaje wiara, nadzieja, miłość, te trzy;
lecz z nich największa jest miłość.
Z listu św. Pawła do Koryntian